The Dead South zijn een alternatief folk en bluegrass kwartet afkomstig uit Regina in de provincie Saskatchewan in Canada. The Dead South zijn veel meer dan een doordeweekse bluesgrass band ofschoon de term bluegrass in hun geval alleen slaat op het akoestische instrumentarium of hen onderbrengt in die categorie . Hoewel hun songs op plaat eerder gewoon overkomen worden ze live zoveel meer en krijgen ze een aanspreking, een zekere punk attitude die heel hun optreden onweerstaanbaar maakt. Vanaf het moment dat het viertal het podium opkomt houden ze het publiek in hun greep en lossen die niet meer vooraleer de encore er op zit.
Hun hoge energie mix van folk- punk -bluegrass komt meer over als een rockshow dan een pickers’ jam, dankzij hun larger than life podiumpresentatie, een met precisie getimede lichtshow met vintage Edison gloeilampen aan de voorkant van de microfoon van elk bandlid en pulserende lichten komende uit zijden achtergrond schermen geborduurd met het signatuur gewei/ motief van elk bandlid. De furieuze aanval van de band op hun akoestische instrumenten en de grommende vocale harmonieën doordringen de set met een wall-of-sound vibe die het bluegrass idioom overstijgt.
Sinds hun ontstaan 7 jaar geleden tourt de band onafgebroken met stijgend succes. Hoewel de band voor mij tot in 2017 onder de radar is gebleven is de band reeds toe aan zijn negende opeenvolgende Europese tour. Hun vorige tour uit 2017 had stops in de Loods in Aarschot (eerste Belgisch optreden) en de kleine zaal in 013 in Tilburg. Vandaag zijn alle shows van de twee en een halve maand durende Europese tour uitverkocht en treed de band op in middelgrote zalen als de Melkweg in Amsterdam, de Effenaar in Eindhoven of nu zondag De Casino in Sint-Niklaas. Met hun groeiende reputatie is ook de rest meegegroeid: hun vakmanschap, hun podiumbeheersing, hun uiterlijk, het geluid alsmede hun fanbasis die exponentieel is.
De grote zaal van de Effenaar is dan ook zoals elders allang op voorhand uitverkocht.
We worden van in het begin bij de hand genomen door deze vier moderne outlaws aan de hand van een uitgekiend repertoire. Veel meer dan op hun albums (1 EP en 2 cd’s/lp’s) krijgen de songs live een energie injectie, inleving en aankleding mee die de studio uitvoeringen ver overstijgt.
The Dead South staan hier vanavond in hun originele line-up en dus ook met Colton Crawford (banjo, kick-drum) weer in de band nadat hij nog bij de vorige toernee in 2017 de banjo overliet aan Eliza Doyle. Samen met de raspende bariton van Nate Hilts, Scott Pringle op mandoline en fluit cellist Dany Kenyon die bovendien zijn cello als basgitaar laat fungeren, staan er vier virtuozen op het podium. Terwijl Nate Hilts zeker overkomt als de bandleider en de leadzang afwisselt met Pringle en soms met Kenyon, komt het geheel toch over als een groepsproces waarin de vier bandleden zij aan zij gelijkwaardig bijdragen aan het uitvoeren van de song door het ‘ineenhaken’ van hun instrumenten en het harmoniezingen elk met hun eigen Edison lamp. Resultaat is een band die tegelijk zeer op hun gemak is als het commando voert. Zij brengen het gevoel van de pionierssamenleving uit het wilde westen van de VS met hun snelle picking stijl en ruige verhalen vol verwijzingen naar zwaar whisky drinken, moord, de duivel en tabak kauwen weer tot leven. Ze stappen naar voor in breedgerande hoeden, bretellen, een stropdas en witte einde negentiende eeuwse halsboorden.
Ze accentueren hun act met af en toe een vingerknippend dansje, het rondgeven van een oude fles whisky of het open klikken van rood-wit-blauwe blikjes bier zoals bij hun grote hit “In Hell I’ll Be In Good Company”. Al hun inmiddels klassieke nummers komen aan bod aangevuld met liefst 5 nieuwe songs waarvan “Fat Little Killer Boy” in première voor Eindhoven uit het in 2019 te verschijnen nieuwe album.
Hoogtepunten in de show te over als daar zijn de opwindende banjo- en drijvende mandoline klanken op speed in nummers als “The Recap” “Dead Man’s Isle” of het meezingrefrein van hun signatuur song “The Dead South”, de murder ballad “Miss Mary” en het voluit meegezongen “The Bastard Son” en “Honey You”. Aan het eind van de show zitten nog kleppers als het prachtige “Deep when the River’s High” en het wervelende “Banjo Odyssey”.
Een up tempo “Travellin’Man” laat voor een laatste keer The Dead South in al zijn glorie losbranden : kletterend samenspel en hechte samenzang, lekker meetappen , klappen en zingen, geweldig! The Dead South bezorgen alle aanwezigen een fantastische avond. Ik zie al uit naar een volgende passage én naar het nieuwe album.
Setlist
Intro Music: Delirium (Illusion & Doubt, 2016)
1. The Recap (Good Company, 2014)
2. Dead Man’s Isle (Illusion & Doubt, 2016)
3. Every Man Needs a Chew (Illusion & Doubt, 2016)
4. Boots (Illusion & Doubt, 2016)
5. Spaghetti (new song)
6. The Snake Man (new song)
7. The Dirty Juice (The Ocean Went Mad And We Were To Blame, 2013)
8. Miss Mary (Illusion & Doubt, 2016)
9. Time for Crawlin' (Illusion & Doubt, 2016)
10. Black Lung (new song)
11. That Bastard Son (Good Company, 2014)
12. Fat Little Killer Boy (new song)
13. The Dead South (Good Company, 2014)
14. I'm Going to Heaven in a Wheelbarrow (new song)
15. In Hell I'll Be in Good Company (Good Company, 2014)
16. Deep When the River’s High (Good Company, 2014)
17. Honey You (The Ocean Went Mad And We Were To Blame, 2013)/(Good Company, 2014)
Encore:
18. Banjo Odyssey (The Ocean Went Mad And We Were To Blame, 2013)/(Good Company, 2014)
19. Travellin' Man (Good Company, 2014)
|
